Συνεδρίασε σήμερα στις Βρυξέλλες το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων στο οποίο τη χώρα μας εκπροσώπησαν ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Γ. Α. Παπανδρέου και ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών κ. Χρήστος Ροκόφυλλος.
Μετά το τέλος του γεύματος εργασίας ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Γ. Παπανδρέου ενημερώνοντας τους έλληνες ανταποκριτές δήλωσε τα εξής:

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ : Συζητήσαμε "στον καφέ", όπως λέγεται, για την υποψηφιότητα της Τουρκίας. Το πρωί είχαμε τη συζήτηση για τη διεύρυνση γενικότερα. Σε αυτό το θέμα η Προεδρία έκανε μία έκθεση των απόψεων που έχουν καταγραφεί από την περιοδεία την οποία έκανε τις τελευταίες ημέρες για να διαπιστώσει συγκεκριμένα σημεία Τα σημεία αυτά εν περιλήψει είναι το ότι υπάρχει μία κατ’ αρχήν διάθεση από τους δεκαπέντε να δώσουν την τουρκική υποψηφιότητα -έτσι όπως τα παρουσιάζει η Προεδρία- και ότι υπάρχουν όμως θέματα που παραμένουν ανοικτά, όπως για παράδειγμα το Κυπριακό, το θέμα των Ελληνοτουρκικών σχέσεων και σαφώς θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα θέματα αυτά πρέπει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να συμπεριληφθούν στις τελικές αποφάσεις του Ελσίνκι. Βεβαίως υπήρξε και αναφορά στην ενταξιακή πορεία της Κύπρου ως ένα σημαντικό θέμα που πρέπει να συζητηθεί και να υπάρξει και για αυτό το θέμα μία απόφαση στο Ελσίνκι Η δική μου άποψη όταν πήρα -πρώτος- το λόγο ήταν ότι αυτή τη στιγμή η Ελλάδα δεν έχει αποφασίσει αν θα συναινέσει για την υποψηφιότητα της Τουρκίας. Αντιθέτως. από τις απόψεις που ακούμε από τους εταίρους μας, μπορούμε να πούμε ότι δεν είμαστε ακόμη ικανοποιημένοι ώστε να δώσουμε αυτό το θετικό σήμα στην υποψηφιότητα της Τουρκίας και, άρα, παραμένει ανοικτή αυτή η υποψηφιότητα και υπό διαπραγμάτευση μέχρι και την τελευταία στιγμή. Και αν δεν είμαστε ικανοποιημένοι μπορεί να υπάρξει και το ναι και το όχι. Ήμουν πολύ σαφής πάνω σε αυτό το ζήτημα, προειδοποιώντας ότι και την ευθύνη για μια αποτυχία στο Ελσίνκι θα την έχουν στο ακέραιο οι εταίροι μας αν αδυνατούν να αξιολογήσουν τη σημασία των θεμάτων που έχουμε θέσει εμείς στο τραπέζι τα οποία, μάλιστα, δεν είναι αμιγώς ελληνικά ζητήματα: είναι θέματα που έχουν σχέση με τις ευρωπαϊκές μας αρχές. Δεν ζητούμε να μπουν θέματα εκτός γενικότερων κριτηρίων αλλά ακριβώς εντός αυτών των κριτηρίων που ισχύουν για όλες τις υποψήφιες χώρες. Εμείς είμαστε της αρχής, σε όλη τη βαλκανική μας πολιτική, και βεβαίως αυτή συμπεριλαμβάνει και την Τουρκία, ότι δεν μπορεί να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Θέλουμε τα ίδια μέτρα και σταθμά που ισχύουν για όλες τις υποψήφιες χώρες να ισχύσουν και για την Τουρκία. Θέλουμε να υπάρξει μια ουσιαστική υποψηφιότητα.

Υπήρξαν κάποιες απαντήσεις και μπορώ να πω ότι το κλίμα ίσως να βάρυνε από τις δικές μου θέσεις. Παράλληλα όμως, και άλλοι έχουν αρχίσει να εννοούν ότι η υποψηφιότητα της Τουρκίας θα πρέπει να είναι ουσιαστική, δηλαδή πραγματική και όχι εικονική. Αυτό βέβαια σημαίνει μια διαδικασία ουσιαστικής αξιολόγησης από πλευράς Ε.Ε., παρακολούθησης, εποπτείας της τουρκικής υποψηφιότητας μέσα στα πλαίσια των ευρωπαϊκών αρχών.

Δεν μπήκαμε σε λεπτομέρειες γιατί όπως ξέρετε τόσο εγώ όσο και ο κ. Ροκόφυλλος έχουμε μιλήσει με όλους τους εταίρους μας σε διμερές επίπεδο. Είπαμε απλώς ότι εμείς έχουμε κάνει εκείνο το οποίο θεωρούμε ότι πρέπει να κάνει η Ελλάδα για να συμβάλλει σε μια ουσιαστική υποψηφιότητα. Επίσης είπαμε ότι η Ελλάδα είναι κατ’ αρχήν υπέρ της τουρκικής υποψηφιότητας και ίσως πολύ περισσότερο από ότι άλλες χώρες διότι διαπιστώνουμε ότι ευνοεί τα δικά μας συμφέροντα. Αλλά είμαστε υπέρ "ουσιαστικής υποψηφιότητας", δηλαδή ότι η Ευρώπη αναλαμβάνει την ευθύνη να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της περιοχής. Και τόνισα σε αυτό ότι πρέπει να κατανοήσουν οι εταίροι μας ότι δίνοντας την υποψηφιότητα στην Τουρκία ουσιαστικά αναλαμβάνει υποχρεώσεις όχι μόνο η Τουρκία αλλά και η Ευρώπη. Οι υποχρεώσεις είναι όχι να ξεχαστούν τα προβλήματα της περιοχής αλλά να αντιμετωπιστούν, είτε αυτά είναι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, είτε το Κυπριακό. Αυτά είναι ευρωπαϊκά ζητήματα, δεν είναι διμερή. Για παράδειγμα το Κυπριακό δεν αποτελεί ένα διμερές θέμα μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας ή απλώς μεταξύ ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων, αλλά αποτελεί ένα ευρωπαϊκό θέμα και αναλαμβάνοντας τη δέσμευση να δώσουμε την υποψηφιότητα στην Τουρκία πρέπει να αναλάβουμε και τη δέσμευση να ασχοληθούμε με αυτό μέσα στα ευρωπαϊκά πλαίσια, δηλαδή με ευρωπαϊκούς όρους. Εάν λοιπόν καταγράψουμε αυτή τη δέσμευση με σαφή τρόπο στα συμπεράσματα του Ελσίνκι, τότε θα, είμαστε έτοιμοι να πούμε το ναι. Αλλά αν δεν καταγραφεί σαφώς από την πλευρά της Ε.Ε., τότε θα υπάρξει αδιέξόδο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Ποια είναι αυτά τα τελευταία κριτήρια;

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ : Τα έχουμε πει πολλές φορές. Θα προτιμούσαμε σε αυτή την τελευταία φάση της διαπραγμάτευσης να μην δημοσιεύσουμε τις σκέψεις μας.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Πού καταλήξατε τελικά σε σχέση με το Συμβούλιο; Θα συμπεριληφθεί κάτι σχετικά με την Τουρκία στα συμπεράσματα του σημερινού Συμβουλίου;

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ :  Όχι. Τίποτα δεν θα συμπεριληφθεί σήμερα. Εμείς δεν είμαστε ικανοποιημένοι ώστε να συμπεριληφθεί κάποια αναφορά στα σημερινά συμπεράσματα. Ζητήσαμε να πάνε όλα αυτά τα θέματα στο Συμβούλιο Κορυφής στο Ελσίνκι.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Δε θα υπάρχει καμία αναφορά;

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ : Μπορεί να αναφερθεί ότι το θέμα συζητήθηκε και ότι θα αποφασιστεί στο Ελσίνκι.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Για τους εταίρους ποιος είναι ο ανασταλτικός παράγοντας. μήπως η αντίδραση της Άγκυρας; Ή δεν θέλουν να μας δώσουν αυτά που ζητάμε;

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ : Να ρωτήσετε τους ίδιους.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Η δικής σας εκτίμηση, όμως, ποια είναι;

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ : Μπορεί να οφείλεται σε λόγους διαπραγματευτικούς, μπορεί να μην θέλουν να αναλάβουν υποχρεώσεις σε συγκεκριμένα θέματα. Το είπα και προηγουμένως. ότι η ουσιαστική υποψηφιότητα της Τουρκίας σημαίνει ότι θα ασχοληθεί κανείς σοβαρό, όχι ως κράτος μέλος, αλλά ως Ευρωπαϊκή Ένωση. Δηλαδή όλα τα ευρωπαϊκά όργανα, Επιτροπή, Ευρωκοινοβούλιο κλπ θα πρέπει συνεχώς να ασχολούνται με το θέμα της Τουρκίας ως ευρωπαϊκό ζήτημα. Εμείς φυσικά αυτό επιδιώκουμε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Πως σχολιάζετε τη δήλωση του Ντεμιρέλ ότι σε περίπτωση που η Ελλάδα μπλοκάρει την υποψηφιότητα της Τουρκίας στο Ελσίνκι, τότε θα εισέλθουμε σε καθεστώς έντασης;

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ :  Έχω να πω ότι η Ελλάδα έχει κάνει σημαντικά βήματα προσέγγισης και διαλόγου, αλλά και η Τουρκία έχει ανταποκριθεί σε ένα βαθμό σε ζητήματα κοινού συμφέροντος. Θεωρώ ότι αυτή η προσέγγιση πρέπει να συνεχίσει είτε έχουμε θετικό είτε αρνητικό αποτέλεσμα. Είχαμε πει από την αρχή της συζήτησης ότι αυτός o διάλογός θα πρέπει να είναι ανεξάρτητος των εξελίξεων είτε στα διμερή θέματα, είτε στο Κυπριακό, είτε στα ευρω-τουρκικά. Πιστεύω ότι ο ελληνικός και ο τουρκικός λαός έχουν διάθεση να υπάρξει μια ειρηνική προσέγγιση των δυο χωρών. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι έχουν λυθεί τα προβλήματα, τα οποία εξακολουθούν να υφίστανται. Γύρω από αυτά τα προβλήματα συζητάμε και πάνω σε αυτά διαπραγματευόμαστε μέσα στην Ε.Ε. Εάν πάει καλά η διαπραγμάτευση, έχει καλώς, θα σημαίνει πράγματι μια νέα εποχή. Εάν δεν πάει καλά αυτή η διαπραγμάτευση θα πρέπει να περιμένουμε μια επόμενη φάση για να πάει καλύτερα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Οι ομόλογοί σας πως τοποθετήθηκαν επί των ελληνικών επιφυλάξεων. Ποιες χώρες ήταν αυτές που εξέφρασαν τις μεγαλύτερες αντιρρήσεις;

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ : Μην πάμε σε λεπτομέρειες. Αρκέστηκαν σε ένα κλίμα ευχών ότι η Ελλάδα δεν θα αρνηθεί στο τέλος του Συμβουλίου την υποψηφιότητα της Τουρκίας και ότι θα κάνουν και αυτοί κάθε προσπάθεια να βοηθήσουν ώστε τα αποτελέσματα να είναι θετικά. Θεώρησαν απολύτως λογικές τις ελληνικές απόψεις. Γενικά πάντως βρισκόμαστε μπροστά σε μια σκληρή διαπραγμάτευση.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Οι Βρετανοί θέλουν να αναπτύξουν κάποια πρωτοβουλία;

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ : Μιλάτε για το Κυπριακό. Οι βρετανοί εμμένουν στις θέσεις τους και αυτό είναι θετικό.
 
 

Στη συνέχεια ενημέρωσε τους δημοσιογράφος ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών κ Ροκόφυλλος ο οποίος ανέφερε τα εξής:

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ : Το πρωί είχαμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση και για τα θέματα της Διεύρυνσης και για τα θέματα της ΚΕΠΑΑ. Η ελληνική πλευρά μετέσχε, με δικές μου παρεμβάσεις και στα δύο αυτά θέματα και είχαμε μάλιστα και τη χαρά να αναφερθεί και ο κ. Ντίνι και ο κ. Πρόντι, δύο φορές και εξαιρετικά επαινετικά στις παρεμβάσεις μας Τί βγήκε τώρα από όλη αυτή τη συζήτηση: βγήκε, πρώτα-πρώτα ότι οι χώρες του πρώτου κύματος πηγαίνουν πάρα πολύ καλά, ότι σημείωσαν τεράστια πρόοδο -και αυτό είναι υπόδειγμα και για τους άλλους του δεύτερου κύματος- και ότι μπορούμε γρήγορα, πολλοί είπαν μάλιστα μέσα στην πορτογαλική προεδρία, να έχουν κλείσει όλα τα κεφάλαια έτσι ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε παραπέρα. Βέβαια η κυρίαρχη γνώμη ήταν ότι αυτό το "παραπέρα" θα αρχίσει να τρέχει μέσα στο 2002. Τότε θα καθοριστεί το χρονοδιάγραμμα της προσχώρησης των κρατών του πρώτου κύματος. Μάλιστα τονίστηκε πως το 2002 δεν τίθεται τυχαίο: είναι γιατί μέχρις ότου φτάσουμε σ’ αυτό το κρίσιμο χρονικό σημείο, να έχει τελειώσει η Διακυβερνητική και, επιπλέον, να έχει επικυρωθεί από τα κράτη μέλη. Επομένως να έχει τελειώσει το θέμα του πως θα διοικείται και θα λειτουργεί η Ε.Ε. πριν ακόμη αποφασιστεί το χρονοδιάγραμμα για την είσοδο των νέων χωρών. Παίρνοντας αφορμή από μια φράση του κ Ντίνι ότι "θα πρέπει να προσέχουμε να ικανοποιούμε τις ανησυχίες της κοινής γνώμης για το διασυνοριακό έγκλημα, τις άλλες άνομες συμπεριφορές κτλ", είπα ότι εμείς δεν πρέπει να λειτουργούμε ως ένα τεχνοκρατικό όργανο που σκέπτεται ή αποφασίζει για τα διάφορα θέματα αλλά είμαστε ένα πολιτικό όργανο που θα πρέπει μονίμως να έχει προ οφθαλμών τη θέληση των λαών της Ευρώπης και βεβαίως και την κοινή γνώμη. Ο κ Ντίνι δευτερολόγησε για να επαινέσει πάρα πολύ αυτό το σημείο. Είπε ότι το εμβάθυνα πάρα πολύ και ότι αυτός συμφωνεί απολύτως.

Αποφασίστηκε ακόμη ότι οι χώρες του δεύτερου κύματος θα αρχίσουν όλες μαζί διαπραγματεύσεις γρήγορα μέσα στο 2000 αλλά θα προχωρούν με το σύστημα της Regatta approach, δηλαδή κάθε μια θα προχωράει ανάλογα με το κατά πόσο έτοιμη είναι στα διάφορα κεφάλαια τα οποία πρέπει να περάσει.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Μιλούσαν όλοι για "έξι χώρες";

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ : Μιλήσαμε και για τις χώρες του δεύτερου κύματος, αλλά για τις χώρες του πρώτου κύματος μιλούσαν όλοι για "έξι" και δεν έκαναν καμία διάκριση μεταξύ των έξι. Φυσικά εγώ επαίνεσα αυτό τον ομαδικό χαρακτήρα που έχουν μόνον οι χώρες του πρώτου κύματος γιατί εμάς μας ενδιαφέρει, αφού πάνε τόσο καλά και αφού προχωρούν όλες με την ίδια ταχύτητα, με μικροδιαφορές οι οποίες είναι, άλλωστε υπέρ της Κύπρόυ, όπως ξέρετε, είναι καλό να τελειώσουν όλες μαζί και να αποφασιστεί τι θα γίνει για όλες μαζί ομαδικά.

Το δεύτερο θέμα ήταν ακόμη πιο ενδιαφέρον και αναφέρομαι στο θέμα της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας. Εμείς, ξέρετε, έχουμε ορισμένες διαφωνίες, έχουμε μερικές παρατηρήσεις έντονες Βεβαίως ευχαριστήσαμε, κατ’ αρχήν την Προεδρία για τις προσπάθειες που κατέβαλε για να φτάσουμε στο σημερινό αποτέλεσμα. Πράγματι, το κείμενο που έγινε δεκτό. όπως διορθώθηκε με εργασία της Πολιτικής Επιτροπής όλη τη νύχτα -στις έξι το πρωί τελείωσαν να εργάζονται- είναι συνολικά καλό, είναι αρκετά ισορροπημένο και διαμορφώνει αρκετά καλύτερα από ότι πριν τις σχέσεις ανάμεσα στα όργανα της Ένωσης που έχουν αποφασιστική αρμοδιότητα για όλα τα ζητήματα και στα κράτη που είναι μέλη του ΝΑΤΟ αλλά δεν είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή που είναι υποψήφια για να γίνουν. Συγκεκριμένα, τα άρθρα 20 και 21, που έτσι, με τη σημερινή διατύπωση μας παρέχουν μεγάλη ικανοποίηση. Μας απασχόλησε ακόμη το ζήτημα εάν δημιουργείται με αυτό το κείμενο Ευρωπαϊκός Στρατός ή όχι. Αρκετές χώρες είπαν ότι θα πρέπει να τονίσουμε ότι δεν δημιουργείται. Βέβαια, όποιος διαβάσει το κείμενο βλέπει με σαφήνεια ότι δεν δημιουργείτάι κανένας ευρωπαϊκός στρατός. Τα πάντα είναι ένας συντονισμός των εθνικών στρατιωτικών δυνάμεων των κρατών-μελών. Τους είπα ότι εκτιμώ πολύ αυτή την προσπάθεια που κάνουμε και είναι σαφές από μια ανάγνωση του κειμένου ότι δεν δημιουργείται ευρωπαϊκός στρατός. Ωστόσο, θα ήταν πάρα πολύ άστοχο για τη βαρύτητα της Ε.Ε. στον κόσμο και για την οντότητα της διεθνώς να αποκλείσουμε τη δυνατότητα δημιουργίας και στρατού, μικρού ή μεγάλου, στο μέλλον -και όχι μάλιστα στο απώτατο μέλλον. Μπορεί οι περιστάσεις να δημιουργήσουν την ανάγκη να συγκροτηθεί κάποια στρατιωτική δύναμη της Ε.Ε. που να υπάγεται απευθείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει να πω ότι αυτό άρεσε πολύ σε πολλούς. Γενικά έκανε καλή εντύπωση. Είχαν όμως και ορισμένες αντιρρήσεις τις οποίες θα σας αναφέρω Το ένα είναι ότι στο chapeau (στο προοίμιο), στην παράγραφο 8 υπάρχει ένα coup de chapeau (χαιρετισμός με βγάλσιμο του καπέλου) προς τα Ηνωμένο Έθνη γιατί λέει ότι θα πρέπει να σέβονται τις αρχές του ΟΗΕ, αλλά πρόσθεσα, καλό θα είναι αυτός ο σεβασμός προς τον ΟΗΕ να μην εξαντλείται μόνο στις "αρχές" των Ηνωμένων Εθνών αλλά να προχωράει και κυρίως να αναφέρεται στις αποφάσεις των οργάνων του ΟΗΕ. Δεύτερη δική μας παρατήρηση είναι ότι θα πρέπει στο κείμενο, στην ίδια μάλιστα παράγραφο του προοιμίου, να προστεθεί η φράση "The European Union will conduct military crisis management in conformity with the rules of international humanitarian law". (Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα προβαίνει στη διαχείριση στρατιωτικών κρίσεων σύμφωνα με τους κανόνες του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου). Και πρόσθεσα ότι δεν είναι δυνατόν να ζητάμε, και μάλιστα με επίταση, από τρίτους, όπως γίνεται τώρα στην περίπτωση της Τσετσενίας, να σέβονται τους κανόνες του ανθρωπιστικού δικαίου και εμείς να μην τους προβλέπουμε για τον εαυτό μας. Τόσο μάλλον που εμείς είμαστε, και σεμνυνόμαστε, πιστεύω, ότι είμαστε η "Ακρόπολη" του Ουμανισμού στον κόσμο, δεν είναι δυνατόν εμείς να ξεχάσουμε το Ανθρωπιστικό Δίκαιο, ενώ εννοούμε να το επιβάλλουμε, να το συμβουλεύουμε, στους άλλους. Και η τρίτη παρατήρησή μας είναι ότι δεν υπάρχει πουθενά στο κείμενο καμία αναφορά για εμπλοκή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σ’ αυτή την κατάστρωση της κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας. Και ναι μεν, είπα, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ασφαλώς θα υπάρξει ενημέρωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - και ο κ Σολάνα και η Προεδρία δεν θα παραλείψουν να το ενημερώσουν όταν παραστεί ανάγκη, αλλά εμείς πιστεύουμε ότι θα χρειάζεται μια κανονική διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για μια τόσο θεμελιώδους σημασίας δραστηριότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εμείς θεωρούμε και τα τρία αυτά σημεία πολύ σημαντικά γιατί θέλουμε να υπογραμμιστεί προς κάθε κατεύθυνση η προσήλωσή μας στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και στη δημοκρατική διαφάνεια. Πρέπει να σας πω ότι τα τρία σημεία ακούστηκαν με μεγάλη προσοχή αλλά κανείς δεν εξέφρασε τη συμφωνία του γιατί κανείς άλλος δεν αναφέρθηκε σ’ αυτά, αλλά από ότι μου είπαν, κατ’ ιδίαν, μερικοί είναι γιατί δεν θέλει κανείς να παραδεχθεί ότι το ΝΑΤΟ ενήργησε χωρίς τέτοιες εγγυήσεις στη Σερβία, αλλά ότι συμφωνούν θεωρητικώς διστάζουν όμως να τα υιοθετήσουν πρακτικώς.

Αυτά περίπου ήταν τα σοβαρά πράγματα που συζητήθηκαν το πρωί.
Έγινε επίσης συζήτηση, η οποία θα συνεχιστεί, και για το θέμα των κρατών της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού, γιατί περνάμε στο ένατο πρόγραμμα γι’ αυτές τις χώρες -το POST LΟΜΕ. Εκεί υπάρχει μια διστακτικότητα όλων των χωρών να αυξήσουνε το συνολικό ποσό που καταβάλλει κάθε μια, πράγμα πού συμμεριζόμαστε και εμείς. Εμείς, όμως, έχουμε ένα σημαντικό επιχείρημα. Δεν θέλουμε να μειωθεί ή συνεισφορά μας. αλλά θέλουμε να μην αυξηθεί. Ήταν 160 εκ. Ευρώ και θέλουμε να μην πάει παραπάνω, γιατί εμείς έχουμε να αντιμετωπίσουμε την κρίση στα Βαλκάνια, η οποία, εκ των πραγμάτων, μας έχει οδηγήσει σε μια παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στη γειτονιά μας και μάλιστα σε μαζική κλίμακα. Επομένως δεν μπορούμε να δίνουμε στη γειτονιά μας ανθρωπιστική βοήθεια, χωρίς φειδώ θα έλεγα, και ταυτόχρονα να αυξάνουμε τις υποχρεώσεις μας για αντίστοιχη ανθρωπιστική και αναπτυξιακή βοήθεια προς άλλες χώρες. Αρχίσαμε να συζητάμε επίσης και τη Διακυβερνητική Διάσκεψη. Είπε ο κ. Πρόντι μερικές ιδέες, αλλά σταματήσαμε εκεί, επειδή δήλωσε ότι θα έπρεπε να φύγει και θα συνεχίσουμε τώρα το απόγευμα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Ως προς αυτό το τελευταίο, η ιδέα του κ. Πρόντι είχε περισσότερο περιοριστική διάθεση;

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ : Περιοριστική, ναι. Αλλά. όπως είπε και στο γεύμα μετά ο Ισπανός κ. Ραμόν Μιγκέλ, του κ. Πρόντι δεν του πέφτει λόγος, διότι αυτό αποφασίζεται από τα κράτη-μέλη.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Μιλήσατε για τον μη τεχνοκρατικό χαρακτήρα που ο Πρόντι συμφώνησε για την διεύρυνση;

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ : Αυτό το είπα στην αρχή.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Από τις παρατηρήσεις μας, υιοθετήθηκε κάτι;

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ : Όχι. Τελικά, το μόνο που έγινε είναι ότι το κείμενο αυτό δεν θα περάσει πλέον ως απόφαση του Συμβουλίου, αλλά ως έγγραφο της Προεδρίας και μόνο.

ΠΡΕΣΒΥΣ : Κύριε Υπουργέ, πρέπει βέβαια να πούμε ότι υπάρχουν δύο κείμενα, το ένα είναι αυτό που συζητήθηκε και αφορά ακριβώς την στρατιωτική διαχείριση και το άλλο που αφορά τα μη στρατιωτικά μέσα, το οποίο όμως δεν συζητήθηκε, αλλά θα περάσει ως έχει.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ : Ορισμένοι έκαναν μόνο θετικούς υπαινιγμούς...

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Επειδή για τον Ευρωπαϊκό στρατό οι εξελίξεις προχωρούν πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι εμείς μπορούμε να παρακολουθήσουμε, αυτή την στιγμή τέσσερις μεγάλες χώρες έχουν κάνει μια πρόταση για τον Ευρωπαϊκό στρατό, και φαίνεται ότι συμφωνούν και το Βέλγιο με το Λουξεμβούργο και ενδεχομένως και κάποιοι άλλοι και μιλούν και για αντικατάσταση της KFOR στο Κόσοβο, μέσα σ’ ένα χρόνο, εμείς θα μετάσχουμε σ’ αυτό...;

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ : Εάν δημιουργηθεί ο Ευρωπαϊκός Στρατός, θα υπάρξει προηγουμένως απόφαση. Εάν υπάρξει τέτοια απόφαση, με την οποία θα συμφωνήσουμε, τότε θα μετάσχουμε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Κατ’ αρχή το αντιμετωπίζουμε θετικά;

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ :  Όπως ξέρετε, εμείς θέλουμε με κάθε τρόπο την ανάπτυξη της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας. Είμαστε από τις χώρες που πρωτοστάτησαν στο να συμπεριληφθεί αυτό στην Συνθήκη του Άμστερνταμ, ιδίως και με τον όρο, που εμείς επιβάλαμε, της προστασίας των εξωτερικών συνόρων, αλλά γενικά η ΚΕΠΠΑ, δηλαδή το να αποκτήσει η Ε.Ε. και αυτή την διάσταση, μας ενδιαφέρει πάρα πολύ. Επομένως, θα είμαστε από τις χώρες που θα πρωτοστατούν σ’ αυτό τον τομέα και, αν μπορώ να εικάσω τι θα κάνουμε όταν ποτέ εμφανισθεί, νομίζω ότι θα είμαστε από τις χώρες που θα συμφωνήσουν πολύ άνετα και πολύ εύκολα να υπάρξει και ευρωπαϊκή στρατιωτική υποδομή.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Σας ανησυχεί το κόστος αυτής της προοπτικής;

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ :  Όχι δεν μας ανησυχεί. Όταν πρόκειται για κάτι που θα θωρακίσει την πατρίδα μας, δεν μας ανησυχεί το κόστος. Άλλωστε, το όποιο κόστος θα ισοφαρισθεί και, μάλιστα θα υπερκαλυφθεί κατά πολύ, από τις οικονομίες που θα κάνουμε στον εθνικό μας στρατό. Αφού θα μας καλύπτει η Ευρώπη, δεν θα χρειάζεται να προβαίνουμε σε τόσο εκτεταμένες στρατιωτικές δαπάνες στο εσωτερικό.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Δηλαδή. οι δαπάνες αυτές θα αφαιρούνται από το έλλειμμα του εθνικού προϋπολογισμού...;

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ : Αυτά δεν συζητήθηκαν. Είναι σκέψεις....

ΠΡΕΣΒΥΣ : Συζητήθηκαν άλλα θέματα διαδικαστικά, δηλαδή για τους εκπροσώπους το άρθρο 16...

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ : Ναι. Συζητήθηκε αν στην Πολιτική Επιτροπή θα προεδρεύει ο Πρόεδρος ή ο Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου, ή ο Σολάνα. Διατυπώθηκαν διάφορες γνώμες από διαφόρους, αλλά εμείς δεν συμμετείχαμε σ’ αυτή την συζήτηση

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Αναφερθήκατε κάποια στιγμή στις Ευρωπαϊκές χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ, που δεν είναι μέλη της Ε.Ε. και είπατε και για υποψήφιες. Υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ υποψηφίων Ευρωπαϊκών χωρών...;

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ : Υπάρχουν χώρες που είναι απλώς υποψήφιες στην Ε.Ε., οι οποίες μπορεί να κληθούν κάποια στιγμή να βοηθήσουν στην Ευρωπαϊκή άμυνα, όπως η Ουγγαρία, Τσεχία, Πολωνία. Υπάρχουν επίσης χώρες, όπως η Νορβηγία, που είναι μέλη του ΝΑΤΟ, αλλά δεν είναι μέλη της Ε.Ε., ούτε υποψήφιες. Μια χώρα δεν χρειάζεται είναι και τα δύο, δηλαδή και μέλος του ΝΑΤΟ και υποψήφια στην Ε.Ε..

Θα ήθελα να προσθέσω ένα σημαντικό τμήμα της παρέμβασής μου στο θέμα της Διεύρυνσης. Εκτός από τις υποψήφιες χώρες, οι οποίες θα μετέχουν στις διάφορες διαβουλεύσεις και γενικά στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, θα πρέπει να υπάρξει μία μέριμνα και για τις χώρες που δεν είναι ακόμη υποψήφιες, που βρίσκονται έξω από τον χώρο της Ε.Ε. και των υποψηφίων χωρών, π.χ. η Ουκρανία, Ρωσία και πολλές άλλες τέτοιες χώρες, που ενδιαφέρονται βέβαια να είναι κοντά στην Ε.Ε.. Είπα λοιπόν ότι είναι καλό να θεσμοθετηθεί η Ευρωπαϊκή Διάσκεψη να γίνεται μια φορά κάθε χρόνο, γιατί θα είναι ένας θεσμοθετημένος τρόπος ώστε να μπορούμε να συνδιαλεγόμαστε συστηματικά, να είναι ένα βήμα διαλόγου με αυτές τις χώρες, οι οποίες δεν είχαν την τύχη να συγκαταλέγονται μεταξύ των υποψηφίων χωρών. Πρέπει όμως να συνδιαλεγόμαστε μαζί τους, πρέπει να ανταλλάσσουμε απόψεις και πρέπει να τις κρατάμε με κάποιο τρόπο υπό την επιρροή μας. Αυτή την πρότασή μας πολλοί υποδέχθηκαν με επαινετικά λόγια, και μάλιστα ο Πρόντι είπε ότι είναι πράγματι καλό να έχουμε καλές και στενές σχέσεις με τις χώρες αυτές και να κάνουμε επίσης ορισμένα έργα υποδομής, τα οποία θα τις φέρουν πιο κοντά μας (προφανώς εννοούσε τα μεγάλα οδικά δίκτυα της Ευρώπης). Αυτή λοιπόν η προσπάθεια προσέγγισης προς τις Ευρωπαϊκές χώρες που δεν είναι κράτη-μέλη της Ε.Ε. ούτε υποψήφιες, θα πρέπει, κατά την εισήγησή μας. που έγινε ασμένως δεκτή από αρκετούς, να πραγματοποιείται μέσω της Ευρωπαϊκής Διάσκεψης.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Δεν αποφασίσατε τελικά τίποτα...

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ : Μα, δεν πήραμε για κανένα ζήτημα τελικά απόφαση. Συζητήθηκαν τα θέματα, θα πάνε στο Ελσίνκι και εκεί θα υπάρξουν αποφάσεις. Βεβαίως, πρέπει να πω ότι, όσον αφορά τα θέματα που συζητήθηκαν και για τα οποία υπήρξε κάποια γενικότερη συμφωνία, πιθανόν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων να μην τα συζητήσουν πολύ, αλλά να τα δεχθούν πιο εύκολα με βάση το έγγραφο της Προεδρίας, το οποίο θα αναφέρει ποιες ήταν οι απόψεις που κυριάρχησαν σ’ αυτό το Συμβούλιο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ :  Περιμένετε ότι θα τελειώσετε γρήγορα στο Ελσίνκι;

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ : Δεν μπορώ να ξέρω, θα εξαρτηθεί. Αν τα καταφέρουμε και συμφωνηθούν τα πράγματα μεταξύ όλων μας, τότε θα τελειώσουμε σε δέκα λεπτά το θέμα που μας αφορά, διαφορετικά μπορεί να κάνει δέκα ώρες και πλέον.