ΤΕΛΕΤΗ ΑΝΑΛΗΨΗΣ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ΝΕΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
 

Τρίτη. 21, Σεπτεμβρίου 1999



ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΝΙΩΤΗΣ (Υφ.Εξ.) : Αγαπητέ Αναπληρωτή Υπουργέ, φίλε Χρήστο Ροκόφυλλε, αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για μένα να σε υποδέχομαι σήμερα στο Υπουργείο Εξωτερικών και εκ μέρους του Υπουργού μας, του Γιώργου Παπανδρέου που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, αλλά είναι εδώ μαζί μας και σε υποδέχεται και εκείνος με ιδιαίτερη συγκίνηση και χαρά.

  Συγκίνηση γιατί είναι φορτισμένη η ατμόσφαιρα από τη βαριά, τη μεγάλη απώλεια, αλλά και χαρά γιατί έρχεσαι να αναπληρώσεις μια μεγάλη απουσία με τα δικά σου διακριτά γνωρίσματα και χαρίσματα, ενός πολιτικού και ενός νομικού που έχει δοκιμαστεί και εμείς εδώ στο Υπουργείο Εξωτερικών ξέρουμε ότι θα μας είσαι πολύτιμος, χρήσιμος και παραγωγικός, σε μια φάση ιδιαίτερα σημαντική για την πορεία των θεμάτων μας.

  Ασφαλώς κ. Υπουργέ δεν ξεφεύγει από την προσοχή σας, ότι και σήμερα, οι εξελίξεις των θεμάτων, τα οποία αναλαμβάνετε, βρίσκονται σε σημείο καμπής. Σημείο από το οποίο πολλά θετικά για την πατρίδα μας μπορούν να προκύψουν, αλλά και σημείο στο οποίο επιτρέψτε μου να πιστεύω, η παρουσία σας και η εμπειρία σας στην διπλωματική και διεθνή πρακτική, θα έχουν πολλά να συμβάλουν.

  Στο πρόσωπο το δικό σου αγαπητέ Χρήστο, ο Πρωθυπουργός επέλεξε όχι μόνο το δοκιμασμένο κοινοβουλευτικό, τον χειμαρρώδη ρήτορα. Θυμόμαστε την περίοδο που ήσουνα κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, αλλά και τον δοκιμασμένο διπλωμάτη, την περίοδο του '82-'87 στο Παρίσι, την UNESCO και το Βατικανό στο Παρίσι.

  Αλλά και έναν άνδρα του οποίου τα πολιτικά χαρίσματα και η εντιμότητα αποτελούν εγγύηση της επιτυχίας των πολιτικών στόχων της κυβέρνησης στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Σε καλωσορίζω εκ μέρους του Υπουργού, του Γιώργου Παπανδρέου, εκ μέρους του συνόλου της πολιτικής ηγεσίας που παρίσταται εδώ και εκ μέρους όλων των στελεχών του Υπουργείου Εξωτερικών που είναι εδώ μαζί μας και οι οποίοι θα σου είναι πολύτιμοι συμπαραστάτες στο έργο το οποίο αρχίζεις από σήμερα.

  Θεωρώ αυτονόητο αγαπητέ Χρήστο να τονίσω ότι τόσο εγώ, όσο και οι συνεργάτες μου, θα είμαστε ιδιαιτέρως πάντοτε στην διάθεσή σου. Σε καλωσορίζουμε και παρακαλώ να λάβεις το λόγο.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΚΟΦΥΛΛΟΣ : Κύριε Υφυπουργέ, αγαπητέ Γρηγόρη, κύριοι Γενικοί Γραμματείς, στελέχη του Υπουργείου Εξωτερικών, της παρούσης και των παρελθουσών χρήσεων, βλέπω αρκετούς παλιούς και εκλεκτούς πρέσβεις εδώ σήμερα.

  Είναι για μένα, πρώτα-πρώτα ιδιαίτερη συγκίνηση να ακούω την τόσο εγκάρδια και ουσιαστική προσλαλιά του Υφυπουργού που μεταφέρει και τη φωνή του Υπουργού που μου ήρθε άλλωστε και κατευθείαν με το τηλέφωνο.

  Είναι ιδιαίτερη συγκίνηση να επανέρχομαι στο Υπουργείο Εξωτερικών που το έχω γνωρίσει με άλλες ιδιότητες. Πρώτα-πρώτα με μια υπηρεσιακή ιδιότητα που κράτησε πέντε ολόκληρα χρόνια, την ιδιότητα του πρέσβη της Ελλάδος από το 1982 μέχρι το 1987.

  Αλλά και όταν ακόμη αποχώρησα με δική μου θέληση, γιατί η φιλοδοξία μου ήταν να ξαναγυρίσω στην ενεργό πολιτική και πάλι δεν άφησα τις επαφές με το Υπουργείο Εξωτερικών. Η συγκυρία το έφερε, ώστε να ασχοληθώ συστηματικά με διεθνείς οργανισμούς στους οποίους μετέχει η χώρα μας, όπως είναι το Συμβούλιο της Ευρώπης, ο ΟΑΣΕ, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ στην οποία ήμουνα επικεφαλής της ελληνικής κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας μέχρι σήμερα. Και έτσι συνήθισα να έρχομαι συχνά, να έχω συσκέψεις σε όλα τα επίπεδα με τους Διευθυντές, με τους Γενικούς Διευθυντές, με τους Γενικούς Γραμματείς, τους Υφυπουργούς και Αναπληρωτές Υπουργούς, καθώς και με τους εκάστοτε διαδοχικούς Υπουργούς. Έτσι λοιπόν επανέρχομαι τώρα με μια άλλη ιδιότητα εξαιρετικά συγκινημένος.

  Έρχομαι όμως κυρίως με ένα διπλό δέος. Δέος που οφείλεται πρώτα-πρώτα στο γεγονός του τραγικού και άδικου χαμού της προσωπικότητας που καλούμαι από την πολιτεία να αναπληρώσω. Εννοώ τον φίλο, τον συνάδελφο Γιάννο Κρανιδιώτη, που χάθηκε, που έπεσε κυριολεκτικά στις επάλξεις του χρέους, του καθήκοντός του.

  Όταν έχεις να διαδεχτείς έναν άνθρωπο, ένα στέλεχος κοινωνικό και πολιτικό του διαμετρήματος του Γιάννου Κρανιδιώτη, που καταξιώθηκε μέσα από τη συστηματική, την αθόρυβη, την ήρεμη δουλειά του, που την διεξήγαγε με σωφροσύνη, με ταλέντο και με τόλμη και που καθαγιάστηκε με το δυστύχημα που του συνέβη, με το χαμό του, νομίζω ότι η σκιά του θα είναι πάντα, η σκέψη του, το έργο του, η εμπειρία που ίχνη της έχει αφήσει στους φακέλους, αλλά και στη συνείδηση όλων μας, νομίζω ότι θα μας συντροφεύουν για να κάνουν λιγότερο δυσχερές, λιγότερο επώδυνο το έργο το δικό μου και των συνεργατών μου.

  Αλλά υπάρχει και ένα δεύτερο, επάλληλο θα έλεγα, δέος με το οποίο έρχομαι εδώ σήμερα μπροστά σας. Και αυτό το δέος είναι η σημασία, η βαρύτητα, η δυσχέρεια του έργου που μου ανατίθεται.

  Όπως πολύ σωστά είπε πριν από λίγο ο Υφυπουργός, ο φίλος, ο σύντροφος, ο συνάδελφος Γρηγόρης Νιώτης τα θέματα που καλούμαι τώρα παίρνοντας τη σκυτάλη, να προχωρήσω έχουν φτάσει σε μια κρίσιμη καμπή. Για την ΟΝΕ π.χ. για την αναβάθμιση της χώρας μας μέσα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχουμε φτάσει στην τελική ευθεία και όλοι σας ξέρετε ότι η τελική ευθεία όσο και εάν προσεγγίζει το στόχο, δημιουργεί προβλήματα που καμία φορά προκύπτουν αναπάντεχα και που μπορεί να δημιουργήσουν δυσχέρειες. Αυτές τις δυσχέρειες καλούμαστε όλοι μαζί, και μαζί με τον Υπουργό μας, του οποίου και κατά τον Οργανισμό και κατά τη λειτουργική ουσία του Υπουργείου θα δεσπόζει στο Υπουργείο, όλοι μαζί σαν ένας άνθρωπος θα προσπαθήσουμε να τα υπερνικήσουμε τα όποια εμπόδια, να προσπαθήσουμε να τα ξεπεράσουμε.

  Και είναι ακόμα η στιγμή που ωριμάζει ένα άλλο εθνικό σχέδιο πολύ σημαντικό, η σχεδόν επικείμενη ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέγας εθνικός και αυτός στόχος και όσο πλησιάζουμε στην πραγμάτωσή του, τόσο τα πράγματα γίνονται πολύπλοκα, ευαίσθητα, δύσκολα. Πρέπει και εκεί να μπορέσουμε, ταυτόχρονα με την δική μας αναβάθμιση, ή εάν θέλετε, μέσα από την δική μας αναβάθμιση, να μπορέσουμε να δώσουμε το χέρι στη μαρτυρική Μεγαλόνησο για να έρθει κοντά μας σε αυτή τη μεγάλη -με την καλή έννοια του όρου- περιπέτεια της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης που άρχισε το 1957 και που από τότε γνωρίζει μόνο επιτυχίες.

  Μην ξεχνάτε ότι οι έξι ιδρυτικές χώρες έχουν γίνει ήδη 15, υπάρχουν 11 υποψήφιες χώρες και πολλές άλλες, σχεδόν όλες οι χώρες με μια δυο εξαιρέσεις της Ευρώπης και της Ευρασίας, έχουν για ύπατη φιλοδοξία να έρθουν να προστεθούν μαζί μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να συμμετάσχουν στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

  Δύσκολο το έργο, αλλά και μέγας στόχος για τον ελληνισμό, να μπορέσουμε, όχι απλώς να μπούμε στην ΟΝΕ, όπως πεζά λέγεται, αλλά να σταθούμε όρθιοι μέσα και να βαδίσουμε περήφανα με την δική μας πολιτισμική και πολιτική ιδιαιτερότητα, αλλά και με την διάθεση της συνεργασίας με τους άλλους στα πλαίσια ενός αρμονικού συνόλου, να μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα στον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό και μέσα απ’ αυτόν στον διεθνή.

  Να λοιπόν το δεύτερο μεγάλο δέος που με διακατέχει και που ελπίζω να με βοηθήσετε όλοι σας να το ξεπεράσω για να μπορέσουμε να προσφέρουμε στη χώρα μας, στο λαό μας, που πάρα πολλά περιμένει αυτή την εποχή από το Υπουργείο Εξωτερικών, πολύ περισσότερα παρά ποτέ.

  Φιλοδοξία μου είναι να τιμήσω πριν απ’ όλα την επιλογή του Πρωθυπουργού και της κυβέρνησης στο πρόσωπό μου, να συνεργαστώ αρμονικά, άψογα, αδελφικά θα έλεγα, με τον Υπουργό μας Γιώργο Παπανδρέου και με όλους τους άλλους συναδέλφους, με τον Γρηγόρη Νιώτη, με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου και βεβαίως με όλα του τα στελέχη, έτσι ώστε πράγματι να ξεπεράσουμε τις όποιες δυσκολίες και να μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε αυτό που μας θέλει ο ελληνικός λαός να ολοκληρώσουμε την πορεία μας στην Ευρώπη -αυτό είναι το δικό μου ιδιαίτερο καθήκον, γι’ αυτό το τονίζω όλο και πιο πολύ. Αλλά νομίζω ότι όσο περνάει ο καιρός, τόσο αναδεικνύεται σε μέγα θέμα και για την εξωτερική, αλλά και για εσωτερική μας πολιτική και για την εσωτερική μας προκοπή.

  Βλέπετε ότι η Ευρώπη παρ’ όλες τις δυσκολίες, τους δισταγμούς, τις επί μέρους φιλοδοξίες, τα εγωιστικά συμφέροντα των κρατών που την συγκροτούν, διακρίνεται πια από την κοινή θέληση όλων να προχωρήσει, να γίνει ένας αξιόλογος πόλος στο διεθνές γίγνεσθαι. Για να τα βγάλει πέρα σε έναν ανελέητο καίτοι ειρηνικό ανταγωνισμό με τις άλλες μεγάλες οικονομικές δυνάμεις του πλανήτη.

  Με αυτές τις σκέψεις, θα μου επιτρέψετε να σας χαιρετίσω, να σας ευχαριστήσω για το καλωσόρισμα και να ευχηθώ σε όλους μας καλή τύχη.

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΝΙΩΤΗΣ : Ευχαριστούμε πάρα πολύ.
 


  Φωτογραφικά Στιγμιότυπα


 

(Φωτο:EUROKINISSI)

(Φωτο:Γρηγόρης Ρεντζής)