Εκλογές '96

ΔΗΚΚΙ

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΚΚΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΔΗΜΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ

ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ

Είναι αναμφισβήτητο, ότι στα πλαίσια της λεγόμενης νέας τάξης πραγμάτων, τα εθνικά μας προβλήματα έχουν οξυνθεί.

Η χώρα μας αντιμετωπίζει έντονο πρόβλημα ασφάλειας, γιατί απειλείται η ακεραιότητα μας από την Τουρκία, με τις ευλογίες και τη στήριξη των μεγάλων δυνάμεων της Δύσης.

Η σημαντικότερη αιτία για την όξυνση των εθνικών μας θεμάτων είναι η αδιαμφισβήτητη πολιτική και στρατιωτική αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας στην περιοχή, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί από τις κυρίαρχες χώρες για την επιβολή της νέας τάξης πραγμάτων στην περιοχή του αραβικού κόσμου, τμήματος των δημοκρατιών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και στα Βαλκάνια.

Τα ανωτέρω δίνουν το στίγμα της έξαρσης της τουρκικής επιθετικότητας, ειδικότερα προς τον Ελλαδικό χώρο και κυρίως στο Αιγαίο όπου έχει πάγιες βλέψεις.

Ετσι, ως πρώτη επιδίωξή μας καθορίζεται η εθνική επιβίωση, η προστασία της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας και των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Για την Κύπρο, η Τουρκία με την στήριξη των μεγάλων δυνάμεων της Δύσης, προωθεί το κλείσιμο του ζητήματος με τη μορφή της Συνομοσπονδίας, το οποίο αν γίνει, ουσιαστικά θα σημάνει νομιμοποίηση της de facto διχοτόμησης της Κύπρου, που έγινε κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του εκεί ελληνισμού. Μια τέτοια λύση είναι απαράδεκτη, άδικη και μη βιώσιμη, ενώ παράλληλα θα δημιουργήσει προηγούμενο για την κυπροποίηση, μελλοντικά του Αιγαίου και της Θράκης.

Το ΔΗΚΚΙ θεωρεί ότι το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής τουρκικών στρατευμάτων και κατοχής από αυτά, κατά παράβαση της διεθνούς έννομης τάξης και κατά συνέπεια είναι διεθνές θέμα, που πρέπει να λυθεί από τον ΟΗΕ με βάση το Διεθνές Δίκαιο.

Η προκλητικότητα της Τουρκίας κορυφώθηκε με την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στις βραχονησίδες Ιμια και στη νήσο Γαύδο.

Η χώρας μας, απέναντι στην επιθετική στάση και πολιτική της Τουρκίας εμφανίζει συνεχώς έντονη υποχωρητικότητα, στο πλαίσιο μιας απαράδεκτης και επικίνδυνης κυβερνητικής εξωτερικής πολιτικής εξάρτησης και υποτέλειας στις Μεγάλες Δυνάμεις.

Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι να αυξάνει η τουρκική προκλητικότητα και να απειλείται σοβαρά η εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη βραχύβια πρωθυπουργία του κ. Σημίτη, που ξεκίνησε με το εθνικό φιάσκο των βραχονησίδων Ιμια έως και την τελευταία συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας, οδηγούμαστε σταδιακά και συγκαλυμμένα, σε απαράδεκτο διάλογο με τους Τούρκους εφ΄ όλης της ύλης. Αυτή η πολιτική θέτει σε μεγάλο κίνδυνο τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο.

Η θέση της ελληνικής κυβέρνησης, για προσφυγή της Τουρκίας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, προκειμένου αυτό να αποφασίσει επί του ιδιοκτησιακού καθεστώτος στην Ιμια, αποτελεί μια εξαιρετικά επικίνδυνη πολιτική για τα εθνικά μας θέματα. Η πολιτική αυτή γίνεται ακόμη περισσότερο επικίνδυνη και αποτελεί βλαπτική μεθόδευση για τη χώρα μας, εκ μέρους της Τουρκίας και των προστατών της, όταν μάλιστα δεν προηγείται τουλάχιστον η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Οποιαδήποτε απόκλιση από αυτήν την εθνική θέση, θα ανοίξει το δρόμο για την ολοκληρωτική αμφισβήτηση του νομικού καθεστώτος του Αιγαίου, που είναι ο πάγιος στόχος της Αγκυρας και των μεγάλων δυνάμεων που την στηρίζουν, για να επιτύχουν την συνεκμετάλλευση των πετρελαίων του Αιγαίου.

Η χώρα μας πρέπει να καταστήσει σαφές στην Αγκυρα και τους συμμάχους της, ότι θα ασκήσει το δικαίωμα επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια με βάση το Διεθνές Δίκαιο, σε εύλογο χρονικό διάστημα, γιατί η αδρανοποίηση του δικαιώματος αυτού για μακρύ χρονικό διάστημα θα οδηγήσει ουσιαστικά στην κατάργησή του.

Η έντονη υποχωρητικότητα, που εμφανίζει η χώρα μας τα τελευταία επτά χρόνια σε όλα τα εθνικά θέματα (Αιγαίο-Κύπρος-Σκόπια) έχουν οδηγήσει στη σημερινή αρνητική θέση μας.

Επίσης, η ανάμιξη των εθνικών θεμάτων και η χρησιμοποίησή τους από ηγετικά πρόσωπα των πρώην μεγάλων κομμάτων, για την επικράτησή τους στο εσωτερικό των κομμάτων τους, αυξάνει τα προβλήματα και τους κινδύνους για εθνική ταπείνωση και συρρίκνωση της Ελλάδας και του Ελληνισμού.

Για το θέμα του ονόματος του κράτους των Σκοπίων, το ΔΗΚΚΙ υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να αναγνωριστεί το κράτος των Σκοπίων με το όνομα Μακεδονία ή παράγωγά του. Αποτελεί ψευτοδίλημμα η επισήμανση του κινδύνου αναγνώρισής του από τις άλλες χώρες, με το όνομα Μακεδονία, γιατί εκείνο που επιδιώκουν τα Σκόπια και οι προστάτες τους είναι, κυρίως η αναγνώρισή τους από την Ελλάδα, αυτή είναι η άμεσα ενδιαφερόμενη και θιγόμενη. Μόνο τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί η συνθετική ονομασία ως όχημα για μελλοντικές διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας και για αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων και της Ευρώπης.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση απαιτείται η χάραξη μιας νέας ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ του Ελληνισμού, Εθνικής Αξιοπρέπειας και Εθνικής Αυτοπεποίθησης. Αυτό πρέπει να επιδιωχθεί κυρίως μέσα από Πανεθνικό Διάλογο όλων των κομμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου, με κεντρικό άξονα το γεγονός ότι στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχουν φίλοι και σύμμαχοι. Υπάρχουν συμφέροντα και μόνον συμφέροντα. Εάν δεν φροντίσουμε και δεν αγωνιστούμε εμείς για την πατρίδα μας, μας περιμένει ενδεχομένως συρρίκνωση και εθνική ταπείνωση.

Χρειαζόμαστε, σήμερα, μια πυξίδα για την πορεία του Ελληνισμού, που να καθορίζει τους επιθυμητούς στόχους και να ιεραρχεί τα μέσα για την υλοποίησή τους. Στο σημερινό ρευστό διεθνές τοπίο, πρέπει να εφαρμόσουμε ένα σχέδιο στρατηγικής πολιτικής, που να υπολογίζει ότι η χώρα μας είναι ταυτόχρονα Ευρωπαϊκή, Μεσογειακή και Βαλκανική, σφυρηλατώντας ένα πλατύ, μαζικό, πατριωτικό κίνημα για την ειρήνη, την συνεργασία των λαών και την προστασία της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας.

Καταλυτική σε αυτήν την κατεύθυνση είναι η συγκρότηση και προβολή ενός νέου αναπτυξιακού παραγωγικού σχεδίου και η προώθηση της νέας πολιτιστικής μας αναγέννησης.

Στη βάση αυτή είναι εθνικά αναγκαίο ένα σχέδιο περιφερειακής ανάπτυξης, στο πλαίσιο ενός αποκεντρωμένου δημοκρατικού προγραμματισμού, με προτεραιότητα στις εθνικά ευαίσθητες περιοχές (Θράκη, Αιγαίο, Μακεδονία, Ήπειρο).

Επίσης,θα πρέπει να αναβαθμιστούν οικονομικά και ηθικά οι υπηρετούντες στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας και να αξιοποιήσουμε σωστά τις αμυντικές δαπάνες, ώστε να διατηρούνται πάντοτε αξιόμαχες οι Ένοπλες Δυνάμεις και να εκπληρώνουν την αποστολή τους.

Θα πρέπει ακόμη, να προωθήσουμε άμεσα την παλλαϊκή άμυνα και να δημιουργήσουμε την πεποίθηση στον Απόδημο Ελληνισμό ότι η χώρα μας ενδιαφέρεται πραγματικά για αυτούς και ότι είναι διατεθειμένη να τους προστατεύσει αποτελεσματικά , όταν θα επιχειρείται η παραβίαση των δικαιωμάτων ους. Τούτο θα πρέπει, ιδιαιτέρως να γίνει για τον Ελληνισμό της Αλβανίας.

Θα πρέπει να αρνηθούμε την σύνδεση της Τουρκίας με την Ενωμένη Ευρώπη και τη χρηματοδότησή της, αν αυτή δεν δεσμευθεί αποτελεσματικά ότι εγκαταλείπει τις παράνομες διεκδικητικές της βλέψεις εναντίον της χώρας μας και αν δεν δεχθεί να δώσει μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό.

ΑΠΟΔΗΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

Το ΔΗΚΚΙ πιστεύει ότι το Μητροπολιτικό Κέντρο πρέπει έμπρακτα να ενώνει και να προστατεύει τον Απόδημο Ελληνισμό και να του δημιουργεί το αίσθημα της ασφάλειας και στοργής. Μόνον έτσι μπορεί ο Ελληνισμός να αποτελέσει την ασπίδα και για την προάσπιση των εθνικών μας δικαίων.

Ετσι θέματα που αφορούν επτά περίπου εκατομμύρια Έλληνες της διασποράς δεν μπορούν να τα διαχειρίζονται υποβαθμισμένες γραμματείες,αλλά είναι εθνική ανάγκη για τη συγκρότηση ενός δυναμικού και αναβαθμισμένου τουλάχιστον Υφυπουργείου Απόδημου Ελληνισμού με διακομματική και αξιοκρατική στελέχωση που θα καθορίζει και συντονίζει τους εθνικούς προτεραιότητας άξονες, όπως:

  1. Την ανά τον κόσμο λεπτομερή καταγραφή των Αποδήμων,
  2. Τη διάδοση και διεθνοποίηση της ελληνικής γλώσσας,
  3. Την υποστήριξη των δραστηριοτήτων της εκτός Ελληνικού κράτους Ορθοδοξίας,
  4. Τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης, της εθνικής ταυτότητας των πολιτιστικών παραδόσεων,
  5. Την ανάπτυξη επικοινωνιών του Απόδημου Ελληνισμού με το Μητροπολιτικό Κέντρο και μεταξύ των ανά τον κόσμο οργανώσεων του και
  6. Την επίλυση των εκπαιδευτικών και γενικά ομογενειακών θεμάτων σε σχέση με το μητροπολιτικό κέντρο ατομικού και συλλογικού χαρακτήρα και σε σχέση με τις χώρες διαμονής και εργασίας.

Προς υποστήριξη των παραπάνω δραστηριοτήτων του Υφυπουργείου Απόδημου Ελληνισμού και των υπό αυτό ιδρυμάτων θα πρέπει να δημιουργηθούν: Θεσμικά όργανα όχι μόνο της ήδη χλιαρής αυτοοργάνωσης και αυτοστήριξης του Απόδημου Ελληνισμού, όπως Ελληνικές Κοινότητες και Συμβούλιο Ελληνισμού, αλλά με την οικονομική στήριξη του ελληνικού κράτους, όπως η συγκρότηση Κοινοβουλίου του Ελληνισμού, μονίμου και ουσιαστικού συμβουλευτικού χαρακτήρα, θεσμού του ελληνικού κοινοβουλίου με πυκνές συνεδριάσεις και συνεχή επικοινωνία.

Δίκτυα ιδρυμάτων κοινωνικής και επαγγελματικής αλληλεγγύης του Ελληνισμού.

Ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο κατεύθυνσης και παγκόσμιας κάλυψης. Η εικόνα και η φωνή της Ελλάδας σε όλο τον κόσμο. Η τεχνολογία το επιτρέπει. Οι ανάγκες το επιβάλλουν.

Υπηρεσία προβολής ελληνικού πολιτισμού και εθνικών θεμάτων όπου τα κάθε είδους δίκτυα του Ελληνισμού θα συμμετέχουν.

Υπηρεσία άμεσης-αμφίδρομης και πολύπλευρης επικοινωνιακώς δικτύωσης του Ελληνισμού. Η τεχνολογία των τηλεπικοινωνιών και το INERNET το επιτρέπουν.

Αναβαθμισμένη υπηρεσία υποστήριξης παλιννοστούντων. Αποτελεσματική βοήθεια για επαγγελματική αποκατάσταση και αποτελεσματική οικονομική στήριξη για εγκατάσταση σε περιοχές ιδιαίτερης εθνικής ευαισθησίας.

Το ΔΗΚΚΙ θα στηρίξει το κάθε τι που πρέπει να γίνει για να ακούει η Ελλάδα τη φωνή οποιουδήποτε στον κόσμο νιώθει Έλληνας, για να μπορεί και αυτός να ακούει όταν χρειάζεται τη φωνή της Ελλάδας.

Σεπτέμβριος '96

Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων