Η Άγκυρα κινείται σταθερά στο πλαίσιο υλοποίησης του κολοσσιαίου αμυντικού της προγράμματος ύψους 150 δισ. δολαρίων, που σχεδιάζεται να ολοκληρωθεί το έτος 2030. Οι πληροφορίες έγκυρων δημοσιογραφικών -και όχι μόνο- κύκλων κάνουν συχνά λόγο για αγορά νέων ελικοπτέρων, αρμάτων μάχης, αλλά και εισαγωγή πυραυλικής τεχνολογίας ακόμη και από χώρες όπως το Ιράν και την Κίνα. Σε όλες τις περιπτώσεις, η τουρκική πολιτική ηγεσία, προσπαθεί να αποκομίσει όσο το δυνατό περισσότερα πολιτικά και διπλωματικά οφέλη, ενώ επιδιώκει την ουσιαστική συμμετοχή της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας στην εξέλιξη των προγραμμάτων μέσω διαδικασιών συμπαραγωγής. Όπως η κατάσταση εξελίσσεται, γίνεται φανερό ότι η "λογική του αστακού" πρυτανεύει στις επιλογές του στρατιωτικού-κυβερνητικού πυρήνα στην τουρκική πρωτεύουσα, αντιστρέφοντας επικίνδυνα τις αμυντικές ισορροπίες τόσο στο Αιγαίο, όσο και στην ευρύτερη περιοχή της ανατ. Μεσογείου. ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΑ Ένα από τα κύρια τουρκικά εξοπλιστικά προγράμματα εντοπίζεται στην εγκατάσταση εντός των τουρκικών ορίων γραμμής συμπαραγωγής επιθετικών ελικοπτέρων. Για το πρόγραμμα αυτό, έχουν επιδείξει ενδιαφέρον οι κατασκευαστές ελικοπτέρων στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, ενώ η Τουρκία επιδιώκει τα μεγαλύτερα δυνατά οικονομικά και διπλωματικά οφέλη. ΑΡΜΑΤΑ ΜΑΧΗΣ Οι σύγχρονες συνθήκες μάχης καθιστούν -πλέον- επιτακτική την εισαγωγή στο πεδίο της μάχης αρμάτων τρίτης γενιάς που μπορούν να εγγυηθούν -μέσω των τεχνολογικών συστημάτων που διαθέτουν- την καταστροφή του εχθρικού άρματος με την πρώτη βολή. Το αξίωμα αυτό της σύγχρονης αρματικής τακτικής φαίνεται να γνωρίζουν καλά οι Τούρκοι στρατηγοί στην Άγκυρα -που από το 1995- άρχισαν να αξιολογούν άρματα όπως, το αμερικανικό M1A2 ABRAMS.